هنرتقریبابه سالمندی انسان است .هنر شکلی از کار بوده و مختص - انسان.

هنر تلاش انسان است برای بروز احساسات ؛ و به لطف هنر ملیت ها وتمدنهای مختلف شکل گرفته است.ابتدا طبیعت الهام بخش هنر برای

بروز خلاقیت هایش بوده است.

هنر بعد از کشف واقعییات بسوی خیال(انتزاع) میرود.و طبیعت را در گوشه ای رها می کند و از رنگ و فرم غیر طبیعی برای بیان مفاهیم خود بهره می جوید.

گاهی اوقات هنرواقعی (رئال) با انتزاع (ابستره)پیوند می خورد و با بهره گیری از طبیعت در کنارهم تکنیکی نوین با استفاده از قابلیت های

موجود دنیا مدرن شکل می گیرد .

این دو واژه متضاد درکنار هم به خلق هنری که انسان را به فرا واقعیت

وانتزاع سوق می دهد منجر میشود چه در نقاشی ،شعر،هنرهای تجسمی

و…….

نوزایی یا رنسانس ( Renaissance):

رنسانس جنبش فرهنگی مهمی محسوب می شود که در سده ی  14 در شمال ایتالیا شکل گرفت و به مدت300 سال ادامه یافت و سرانجام در قرن17 میلادی پایان پذیرفت. 

رنسانس که در فلورانس شکل گرفت و پس از در نوردیدن اروپا در انگلستان به ...

روکوکو (به فرانسوی: Rococo):

روکوکو از کلمه  فرانسوی ((روکای)) به معنی سنگریزه سرچشمه می گیرد.این واژه به سنگریزه‌های رنگی گفته می شد که برای تزئین غارهای مصنوعی به کار می‌رفت.

 سبک روکوکو برای بیان هنر تزئینی در زمینه‌های مختلف و جنبه های گوناگونی همچون: نقاشی، پیکره سازی، وهمچنین معماری و اشیاء زینتی بکار میرود.

استفاده فراوان از رنگ‌های صورتی آبی و سبز روشن ،خطوط منحنی و اشکال صدف گونه در کنار عناصر طراوت سر زندگی و نشاط از جمله فاکتور های خاص این سبک محسوب می شود.

  نقاشی متافیزیک Metaphysical Painting(به ایتالیایی:Pittura Metafisica):

این جنبش ایتالیایی در سال 1917 و توسط Carlo Carrà وGiorgio de Chirico به وجود آمد واژه Metaphysical (ماوراءالطبیعه) که به وسیله چیریکو مطرح شد هسته و مرکزیت سروده ها و اشعار جنبش متافیزیک را به خود اختصاص داد.

 De Stijl،ترجمه ادبی این کلمه ((سبک، the style)) جریانی هنری بود که توسط  تئو وَن دئوسبورگ( Theo van Deosburg )در سال 1917 ابداع شد.

هدف این گروه دست یابی به اصول نوینِ ظرافت طبعی و زیباگرایی هنری بود. هنرمندان جنبش De Stijl هنر را به دیده ی مجموعه ای از دستیابی ها و زبانی  فراسوی فرهنگ جغرافیایی و سیاسی، می نگریدند.

 مکتب باربیزُن

 اوایل قرن نوزدهم میلادی در فرانسه نقاشی مناظر به تنگی توسط ظریف طبعانِ محافظ کارِ آکادمیِ فرانسه احاطه شده بود. نقاشان و مجسمه سازان شدیداً تحت سنت نئو کلاسیک به منظور تقلید از هنر رنُسانس و عهد عتیق مورد تعلیم قرار می گرفتند.از طرفی به دلیل سلسله مراتبی که آکادمی در مورد موضوعات تاریخی پذیرفته بود اجازه نقاشی صِرف (خالص) طبیعت داده نمی شد و در بهترین حالت نقاشان تنها اجازه کشیدن نقاشی ایده آل منظره ای را داشتندکه که از شعر های باستانی پیروی می کرد.

م نگاهی به سبک های نقاشی.(قسمت سیزدهم.)

گوتیک Gothic:

از نظر ریشه شناسی واژگانی گوتیک هم معنا با واژه بربری (وحشی) که رفته رفته توانست معنای دیگری را القا کند.

گوتیک سبک هنری قرون وسطایی است که در نیمه ی دوم قرن دوازدهم میلادی درفرانسه رشد و سپس به سایر کشور های اروپایی منتقل شد.در اواخر قرن چهاردهم دیوان عالی هنر گوتیک بین المللی شروع به رشدکرد و تا اواخر قرن پانزدهم به این روند ادامه داد.

نقاشی که بتوان آن را گوتیک نامید تا حدود سال 1200 یا حتی 50 سال پس به وجود آمدن مجسمه سازی و معماری گوتیک پدیدار نشد.

تونالیسم ریشه در در سبک فرانسوی باربیزُون و تاکیدی بر عناصری همچون جَو و سایه دارد.تونالیسم از تکنیکی شاخص با به کار گیری ارزش میانی رنگ ها، به گونه ای که در تقابل با وضوح زیاد و پرنگی شدیداست، استفاده می کند.نتیجه این امر ظاهر نکردنِ تاثیرات کلی است به این معنا که اشکال تونالیست هرگز کاملاً آشکار نیست.

سادگی،عدم وضوح،حضور انفرادی اشکال(طراح ها)در سکوتی وادار کننده به تفکر،و یکدستی یکپارچه به علاوه فاکتور هایی همچون مناظر دلپذیر و روشن در حضور پشت زمینه ای مه آلود که با نور ماه روشن شده از مشخصه های اصلی تونالیسم هستند.